Free Flow

Te leven in een vrije stroom, ongehinderd, is dat een droom?

Als je mensen ontmoet die gehinderd zijn in hun expressie van bewegen, spreken of denken realiseer je je pas hoe vanzelfsprekend je deze kwaliteiten hebt in je leven. Zelfs als het je duim is, die niet goed beweegt of een teen, het hindert, het confronteert, je kunt er knap chagrijnig van worden en dan heb ik het niet eens over veel ernstigere aandoeningen.

Bij de meeste mensen zal een goede gezondheid boven aan de wensenlijst staan, om de rest van de wensen te kunnen verwezenlijken. Een beperkte gezondheid geeft beperkte mogelijkheden, het is een belangrijke voorwaarde. Toch is het ongelooflijk hoe weinig we bereid zijn daarvoor te doen. Hoe weinig feeling we hebben met de signalen die we vanuit het lichaam aangereikt krijgen. Ik weet zeker dat als iemand een probleem ontwikkelt, dat daaraan voorafgaand dagen, weken, maanden misschien wel jaren signalen zijn afgegeven dat er iets niet lekker zat. Het lichaam is redelijk geduldig en bereid compensaties te ontwikkelen om de brandhaarden te ontlasten. En de roepende in de woestijn wordt misschien ook op een gegeven moment murw, geen zin meer om te vragen om aandacht. Geen uitreiking meer naar contact. Er gaat een goede knoop in en we hebben het er niet meer over.

Dit zijn de knopen in de free flow, de eerste barstjes in de vrije stroom, het geheel is nog aan de praat maar er zijn gebieden slechter bereikbaar, slechter doorbloed, minder aanwezig. Deze situatie kan je aangaan met aandacht, met adem, met oefeningen, met warmte, druk, massage. Ontknoop, beadem en zorg dat je terug veert in je vrije stroom. Niets mag ontbreken in de volledigheid van jezelf, want je hebt alles nodig op je weg naar je bestemming.

Taal als spelbreker in het leren van shiatsu.

Omdat taal altijd een uiting is van het domein waarin je werkt, leeft en bent opgegroeid is het lastig om taal te begrijpen die afkomstig is van andere domeinen. De woorden die je gebruikt zijn hetzelfde maar refereren aan een andere lading of betekenis. Taal die je gebruikt uit een domein met een andere connotatie dan de gangbare noemen we ‘pad-taal’: je gebruikt ‘gewone’, gangbare woorden maar met een bredere of gelaagde betekenis.

De Oosterse Geneeskunde komt voort uit de oosterse filosofie en wetenschap met weer hele andere wereld concepten dan de westerse filosofie en wetenschap. De twee vergelijken is als appels met peren, ze komen van een andere boom. Om nu met de kennis van ons eigen domein de kennis van de oosterse geneeskunde te kunnen begrijpen is een soort omdenken nodig, maar vooral het toestaan van het ontstaan van openingen van waaruit je zou kunnen zien dat er meer is dan je eigen domein. Het toestaan dat het interessant zou zijn je te openen voor de andere concepten die worden aangeboden.

Aanvankelijk zal je proberen om de nieuwe concepten binnen je eigen domein te halen en er dezelfde regels op los te laten als je gewend bent met voor jou gangbare concepten, bv het oorzaak- gevolg principe, de rechte pijl tussen twee fenomenen. In het oosters denken bestaat er zoiets als circulair denken, je zou de pijl tussen oorzaak en gevolg kunnen vervangen door een cirkel en dan de zaak beschouwen en in het midden laten tot je ziet hoe alle relaties verweven zijn.

Ik ben als shiatsu docent geen filosoof, maar heb wel te maken met dit principe van gebruik van taal met een andere connotatie als ook de circulaire manier van denken waardoor jullie shiatsu hoofden soms behoorlijk van slag zijn. Maar ik begrijp nu: dat is een goed teken! Als je tegen de muur loopt van het niet begrijpen van concepten, komt er uiteindelijk ruimte in je eigen domein en als je maar vaak genoeg je hoofd stoot krijg je uiteindelijk kijkgaten naar de open ruimte waarin de taal de betekenis krijgt die het nodig heeft om begrepen te worden.

Uitnodiging:

Zou je kunnen verwoorden op welke momenten je iets je hoofd te boven ging waar je nu vanzelfsprekend toegang toe hebt?

Herken je de frustratie?

Pleidooi voor het trainen vanuit Het Innerlijk landschap

In ons oosterse geneeskunde-vakgebied werken we holistisch, we brengen geen scheiding aan tussen lichaam en geest, een gedachtegoed waarmee we in de westerse wereld allemaal groot zijn geworden.
Hoewel het woord het tegendeel oproept werken we in de oosterse geneeskunde wel vanuit een dualisme : die van het innerlijk en het uiterlijk landschap. Het uiterlijk landschap, ook wel het gemanifesteerde landschap, is wat je ziet en vast kan pakken. De meeste trainingen die we kennen vinden plaats binnen dit landschap: trainen van (spier) kracht, flexibiliteit, core stability, alles gericht op optimale tonus van spieren en pezen.
Het innerlijk landschap is datgene waar ons gemanifesteerde lichaam uit ontstaat en weer in terug stroomt, meer als een potentie. Door je op dit niveau af te stemmen maak je contact met ki (Qi) :de meridianen en chakra’s. Dit lichaam is heel en ook buitengewoon overvloedig. Wat ook je ziektegeschiedenis is, alles in dit lichaam heeft de originele instellingen, alles is compleet. Training vanuit dit landschap werkt op optimalisering van ki, meridianen en energiehuishouding, bewustzijn.
In het Taoïstische wereldbeeld is het Uiterlijke Landschap als een soort topje van een golf. Terwijl de oceaan die de golf draagt of voortbrengt het Innerlijke Landschap is.
Zelf deed ik al jaren meridiaan strekkingen als manier om mijn eigen gezondheid te onderhouden, een serie van 6 oefeningen die alle meridianen ‘aanzet’. Ik ben nogal stijf en het voelde meer als een soort stretchen, maar vooral: ik bleef stijf. Sinds ik werk vanuit het innerlijk landschap heb ik meer verbinding en gevoel met wat ik doe en lijk ik wel soepeler te worden. Waarom met het puntje van de golf werken als je een oceaan in beweging kan brengen?